പാതിരാത്രിക്കും
പ്രഭാതത്തിനും
ഇടക്കുള്ള ഏതോ
ഒരു നിമിഷത്തിലാണ്
പാസ്സ് വേര്ഡുകള്
സേവ് ചെയ്ത
മസ്തിഷ്കത്തിലെ ചിപ്
നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയത്.
അന്നാമ ചേട്ടത്തിയുടെ
വെളുത്ത ആട്
പ്രസവിച്ച ചാപിള്ളയെ
അവര് വിളിച്ച
അലീസെന്ന പേര്
വരെ ഓര്ത്തെടുക്കാനായെങ്കിലും
പാസ്സ് വേര്ഡുകള് മാത്രം
മറവിയിലാഴ്ന്ന് കിടന്നു.
ഓഫീസ് നെറ്റ്വര്ക്കിലെ,
ബാഗിന്റെ നമ്പര് ലോക്കിലെ
മൊബൈലിന്റെ ലോക്ക് നംബര്
മെയിലിന്റെ , എ.റ്റി.എമിന്റെ,
എല്ലാ പാസ്വേര്ഡുകളും
മറവിയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിരിക്കുന്നു.
തിരയുന്ന ഓരമയുടെ
ലോക്കറില് നിന്നിപ്പോള്
ജീവിതത്തിന്റെ
പാസ്സ് വേര്ഡും
കളഞു പോയിരിക്കുന്നു.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
ഹൈ ടെക് കവിത കൊള്ളാട്ടോ..അള്ഷിമേഴ്സ് എന്നല്ലെ പറയുക..എന്റൊരു സംശയമാണേ..
നല്ല കവിത.
ജീവിതത്തീന്റെ പാസ്വേഡ് പോകുന്നതാണൂ പ്രശ്നം
Forget your ID or password?
Clik here
കാന്താരിക്കുട്ടി തിരുത്തിയിരിക്കുന്നു.
പുതിയൊരു ആശയം...എന്നാലും ജീവിതത്തിന്റെ പാസ്സ്വേഡ് നഷ്ടമാകുന്നത് വിഷമകരം...
കാന്താരിക്കുട്ടി ഇത്തരം മറവിക്കു അള്ഷിമേഴ്സ് തന്നെയാവണമെന്നില്ല..
പ്രമേഹം പോലും മറവിക്കു കാരണമാകുന്നു വെന്നാണു അറിവ്.
മൈ ഗോഡ്!
കാക്കണെ!
ആ നഷ്ടപ്പെട്ടത് എപ്പഴാ ഇനി തിരിച്ചു കിട്ടുക..?
കരീം മാഷ് ഒരു വൈദ്യനും കൂടിയാണൊ..?
ന്തായാലും കവിത നന്നായീട്ടൊ..
Post a Comment